ostatniego wyboru
🔖Karol Chum: Widmo przeszÅ‚oÅ›ci /445/ ℗
    🖨 Drukuj stronę z tym tekstem
UWAGA. Każdy tekst możesz udostępnić na portalu FACEBOOK: profilu, grupie lub stronie.
Tekst opublikowano dnia: 12/16/19.
Karol Chum
Widmo przeszłości
Gdy szare dni pokryje szron,A lodem skute zasną oczy,Odleci stadem czarnych wronTysiąc koszmarnie długich nocy.
Tysiąca dni ucichnie ból,Kamiennej klatki widmo białe.Zniknie strzelisty, gruby murCo być go nie powinno wcale.
Zabliźnią rany głupich lat.Duszące szpony puszczą gardło.Przestanie piec pamięci batI niepamięci przyjdzie czarność.
Lecz dziś mnie pamięć jeszcze żre.Sumienie targa struny czułe.I każda noc, i każdy dzieńWciąż znaczy się ogromnym bólem.
Wrocław, 14.05.2014---℗ Opublikowano w książce "Siedemdziesiąt siedem".
Wszelkie prawa zastrzeżone!
Tylko teksty oznaczone symbolem ℗ stanowią teksty oficjalne,
ostateczne i jakie ukazały się drukiem tradycyjnym.
Teksty inne mogą podlegać dalszym zmianom lub korektom
przed ewentualnym ich opublikowaniem. Nie powinny być nigdzie kopiowane,
powielane i publikowane bez adnotacji "wersja nieoficjalna".
Powinny zawierać źródło pochodzenia, tj. stronę autorską www.chum.pl.
  Tekst zamieścił:
Karol Chum, dn. 12/16/19.
Tekst opublikowano dnia: 12/16/19.
Karol Chum
Widmo przeszłości
Gdy szare dni pokryje szron,A lodem skute zasną oczy,Odleci stadem czarnych wronTysiąc koszmarnie długich nocy.
Tysiąca dni ucichnie ból,Kamiennej klatki widmo białe.Zniknie strzelisty, gruby murCo być go nie powinno wcale.
Zabliźnią rany głupich lat.Duszące szpony puszczą gardło.Przestanie piec pamięci batI niepamięci przyjdzie czarność.
Lecz dziś mnie pamięć jeszcze żre.Sumienie targa struny czułe.I każda noc, i każdy dzieńWciąż znaczy się ogromnym bólem.
Wrocław, 14.05.2014---℗ Opublikowano w książce "Siedemdziesiąt siedem".
Widmo przeszłości
Gdy szare dni pokryje szron,
A lodem skute zasnÄ… oczy,
Odleci stadem czarnych wron
Tysiąc koszmarnie długich nocy.
Tysiąca dni ucichnie ból,
Kamiennej klatki widmo białe.
Zniknie strzelisty, gruby mur
Co być go nie powinno wcale.
Zabliźnią rany głupich lat.
Duszące szpony puszczą gardło.
Przestanie piec pamięci bat
I niepamięci przyjdzie czarność.
Lecz dziś mnie pamięć jeszcze żre.
Sumienie targa struny czułe.
I każda noc, i każdy dzień
Wciąż znaczy się ogromnym bólem.
Wrocław, 14.05.2014
Tylko teksty oznaczone symbolem ℗ stanowią teksty oficjalne,
ostateczne i jakie ukazały się drukiem tradycyjnym.
Teksty inne mogą podlegać dalszym zmianom lub korektom
przed ewentualnym ich opublikowaniem. Nie powinny być nigdzie kopiowane,
powielane i publikowane bez adnotacji "wersja nieoficjalna".
Powinny zawierać źródło pochodzenia, tj. stronę autorską www.chum.pl.