ostatniego wyboru
🔖Karol Chum: Przestrzenie /130/
🖨 Drukuj stronę z tym tekstem
UWAGA. Każdy tekst możesz udostępnić na portalu FACEBOOK: profilu, grupie lub stronie.
Tekst opublikowano dnia: 10/08/19.
Karol Chum
Przestrzenie
Pod powiekami drgające przestrzeniePłyną wzburzone jak fale przez morze.Raz światłem błyszczą, raz kładą się cieniem.I myślę sobie: Co teraz mi powiesz?
Tych pytań mam tysiąc i wciąż się boję,Że w końcu mi umkniesz w swoim spłoszeniu.Ze strachu leżę, ze zmęczenia stoję.Światłem oddycham i duszę się w cieniu.
Co snem jest, co jawą? Ja tego nie wiem.Jesteś tak bardzo lub nie ma cię wcale.Choć rzeczywistość kreuje mi ciebie,To tkwiąc w tych przestrzeniach, nie wiem co dalej?
Lecz wszystko to dla mnie nie ma znaczeniaTak długo, jak jestem pragnieniem twoim.Co mi z tych świateł i co po tych cieniach,Gdy mi miłością powieki tak stroisz?
Warszawa, 25.11.2012
Wszelkie prawa zastrzeżone!
Tylko teksty oznaczone symbolem ℗ stanowią teksty oficjalne,
ostateczne i jakie ukazały się drukiem tradycyjnym.
Teksty inne mogą podlegać dalszym zmianom lub korektom
przed ewentualnym ich opublikowaniem. Nie powinny być nigdzie kopiowane,
powielane i publikowane bez adnotacji "wersja nieoficjalna".
Powinny zawierać źródło pochodzenia, tj. stronę autorską www.chum.pl.
Tekst zamieścił:
Karol Chum, dn. 10/08/19.
Tekst opublikowano dnia: 10/08/19.
Karol Chum
Przestrzenie
Pod powiekami drgające przestrzeniePłyną wzburzone jak fale przez morze.Raz światłem błyszczą, raz kładą się cieniem.I myślę sobie: Co teraz mi powiesz?
Tych pytań mam tysiąc i wciąż się boję,Że w końcu mi umkniesz w swoim spłoszeniu.Ze strachu leżę, ze zmęczenia stoję.Światłem oddycham i duszę się w cieniu.
Co snem jest, co jawą? Ja tego nie wiem.Jesteś tak bardzo lub nie ma cię wcale.Choć rzeczywistość kreuje mi ciebie,To tkwiąc w tych przestrzeniach, nie wiem co dalej?
Lecz wszystko to dla mnie nie ma znaczeniaTak długo, jak jestem pragnieniem twoim.Co mi z tych świateł i co po tych cieniach,Gdy mi miłością powieki tak stroisz?
Warszawa, 25.11.2012
Przestrzenie
Pod powiekami drgajÄ…ce przestrzenie
PÅ‚ynÄ… wzburzone jak fale przez morze.
Raz światłem błyszczą, raz kładą się cieniem.
I myślę sobie: Co teraz mi powiesz?
Tych pytań mam tysiąc i wciąż się boję,
Że w końcu mi umkniesz w swoim spłoszeniu.
Ze strachu leżę, ze zmęczenia stoję.
Światłem oddycham i duszę się w cieniu.
Co snem jest, co jawÄ…? Ja tego nie wiem.
JesteÅ› tak bardzo lub nie ma ciÄ™ wcale.
Choć rzeczywistość kreuje mi ciebie,
To tkwiÄ…c w tych przestrzeniach, nie wiem co dalej?
Lecz wszystko to dla mnie nie ma znaczenia
Tak długo, jak jestem pragnieniem twoim.
Co mi z tych świateł i co po tych cieniach,
Gdy mi miłością powieki tak stroisz?
Warszawa, 25.11.2012
Tylko teksty oznaczone symbolem ℗ stanowią teksty oficjalne,
ostateczne i jakie ukazały się drukiem tradycyjnym.
Teksty inne mogą podlegać dalszym zmianom lub korektom
przed ewentualnym ich opublikowaniem. Nie powinny być nigdzie kopiowane,
powielane i publikowane bez adnotacji "wersja nieoficjalna".
Powinny zawierać źródło pochodzenia, tj. stronę autorską www.chum.pl.