Wstecz do pozycji
ostatniego wyboru

🔖Karol Chum: Płótno /493/ 📵

    🖨 Drukuj stronę z tym tekstem
UWAGA. Każdy tekst możesz udostępnić na portalu FACEBOOK: profilu, grupie lub stronie.
Tekst opublikowano dnia: 04/09/21.


Karol Chum
Płótno

Czasem tak myślę by nie być mi nikim,
Mieć drogę za sobą, najlepiej piękną.
Przyrodzie już ulec, spocząć pod drzewem.
Patrzeć i patrzeć jak kości mi miękną.

Wzlecieć pod niebo, zahaczyć o gwiazdy.
Przytulić do siebie promyczek słońca.
Oszaleć z radości, tańczyć ze szczęścia,
Że cisza to dar każdego końca.

Nie jest to prawdą, bo jestem wciąż kimś.
Pewny element w tym ludzkim ulu.
Składam się z czułych dotyków życia.
Składam się jeszcze z istoty bólu.

I wbrew pozorom, chociaż przeminę
Ściśnięty w kupce atomów bytu,
Wciąż pozostanę tym kimś, albo czymś
Na płótnie nieba, pośród błękitów...

Warszawa, 20.01.2021

🔖Karol Chum: Płótno /493/ 📵

Wszelkie prawa zastrzeżone!
Tylko teksty oznaczone symbolem ℗ stanowią teksty oficjalne,
ostateczne i jakie ukazały się drukiem tradycyjnym.
Teksty inne mogą podlegać dalszym zmianom lub korektom
przed ewentualnym ich opublikowaniem. Nie powinny być nigdzie kopiowane,
powielane i publikowane bez adnotacji "wersja nieoficjalna".
Powinny zawierać źródło pochodzenia, tj. stronę autorską www.chum.pl.
  Tekst zamieścił: Karol Chum, dn. 04/09/21.