ostatniego wyboru
🔖Karol Chum: Miłość w skroplonej chwili /419/
    🖨 Drukuj stronę z tym tekstem
UWAGA. Każdy tekst możesz udostępnić na portalu FACEBOOK: profilu, grupie lub stronie.
Tekst opublikowano dnia: 12/14/19.
Karol Chum
Miłość w skroplonej chwili
Żyć – to oddychać takim powietrzem,Jakie chce poczuć zmysł powonienia,W którego wnętrzu jako w pryzmacie,Wspomnień istota w lekkość się zmienia.
Żyć – to oglądać takie obrazy,Których nie wstydzą się rzęs kotary,Mających kolor wypełniający,Matki natury rozliczne dary.
Żyć – to dotykać tego, co ciepłeW czas groźnej zimy, lodami skutejI chłodzić dłonie w szumie ruczaju,Którego fala podkręca nutę.
Żyć – to smakować trelu leśnego,Tuż po zachodzie i wczesnym rankiem.I tak po prostu pobiec przez łąkę,Ze świeżo tkanym chabrowym wiankiem.
Żyć - to zrozumieć, co tu i terazStało się nagle pod wielkim drzewem.Taka to miłość w skroplonej chwili,O której ty i ja jeszcze nie wiem...
Warszawa, 19.06.2019
Wszelkie prawa zastrzeżone!
Tylko teksty oznaczone symbolem ℗ stanowią teksty oficjalne,
ostateczne i jakie ukazały się drukiem tradycyjnym.
Teksty inne mogą podlegać dalszym zmianom lub korektom
przed ewentualnym ich opublikowaniem. Nie powinny być nigdzie kopiowane,
powielane i publikowane bez adnotacji "wersja nieoficjalna".
Powinny zawierać źródło pochodzenia, tj. stronę autorską www.chum.pl.
  Tekst zamieścił:
Karol Chum, dn. 12/14/19.
Tekst opublikowano dnia: 12/14/19.
Karol Chum
Miłość w skroplonej chwili
Żyć – to oddychać takim powietrzem,Jakie chce poczuć zmysł powonienia,W którego wnętrzu jako w pryzmacie,Wspomnień istota w lekkość się zmienia.
Żyć – to oglądać takie obrazy,Których nie wstydzą się rzęs kotary,Mających kolor wypełniający,Matki natury rozliczne dary.
Żyć – to dotykać tego, co ciepłeW czas groźnej zimy, lodami skutejI chłodzić dłonie w szumie ruczaju,Którego fala podkręca nutę.
Żyć – to smakować trelu leśnego,Tuż po zachodzie i wczesnym rankiem.I tak po prostu pobiec przez łąkę,Ze świeżo tkanym chabrowym wiankiem.
Żyć - to zrozumieć, co tu i terazStało się nagle pod wielkim drzewem.Taka to miłość w skroplonej chwili,O której ty i ja jeszcze nie wiem...
Warszawa, 19.06.2019
Miłość w skroplonej chwili
Żyć – to oddychać takim powietrzem,
Jakie chce poczuć zmysł powonienia,
W którego wnętrzu jako w pryzmacie,
Wspomnień istota w lekkość się zmienia.
Żyć – to oglądać takie obrazy,
Których nie wstydzą się rzęs kotary,
Mających kolor wypełniający,
Matki natury rozliczne dary.
Żyć – to dotykać tego, co ciepłe
W czas groźnej zimy, lodami skutej
I chłodzić dłonie w szumie ruczaju,
Którego fala podkręca nutę.
Żyć – to smakować trelu leśnego,
Tuż po zachodzie i wczesnym rankiem.
I tak po prostu pobiec przez Å‚Ä…kÄ™,
Ze świeżo tkanym chabrowym wiankiem.
Żyć - to zrozumieć, co tu i teraz
Stało się nagle pod wielkim drzewem.
Taka to miłość w skroplonej chwili,
O której ty i ja jeszcze nie wiem...
Warszawa, 19.06.2019
Tylko teksty oznaczone symbolem ℗ stanowią teksty oficjalne,
ostateczne i jakie ukazały się drukiem tradycyjnym.
Teksty inne mogą podlegać dalszym zmianom lub korektom
przed ewentualnym ich opublikowaniem. Nie powinny być nigdzie kopiowane,
powielane i publikowane bez adnotacji "wersja nieoficjalna".
Powinny zawierać źródło pochodzenia, tj. stronę autorską www.chum.pl.