Tekst opublikowano dnia: 12/14/19.

Karol Chum

Cała wstecz do wczoraj

Gdyby tak spojrzeć w dal za plecy,

(Właściwie wszystko chyba było?)

To by się chciało w gruncie rzeczy

Wymyślić życie swe od tyłu:

Urodzić starym się idiotą

I od puenty wiersz zaczynać.

Dojść, zanim jeszcze cię doniosą,

A przed wypiciem zabić klina.

Potem być tego nieświadomym,

Czego od ciebie życie pragnie.

Udawać, że ci w oczach płonie,

To co schowano w szklance na dnie.

Siąść przy ognisku z pełną gębą

Frazesów, które daj mi Boże!

Patrzeć jak tulipany więdną,

Bo wczoraj przyszedł pan przymrozek.

Wskoczyć na trzepak zaraz po tym,

Jak wyścig w kapsle się wygrało.

Zarobić parę pierwszych złotych,

By cieszyć się, że tak ich mało.

Iść do przedszkola z mlekiem matki.

Przytulić misia na dobranoc

Wierząc, że wszystkie te dostatki

KiedyÅ› mi w gwiazdach zapisano.

Na koniec z krzykiem się urodzić,

Zdziwionym wzrokiem błądząc w koło,

Że wszyscy tacy jeszcze młodzi,

A tak im strasznie niewesoło...

A w sumie, lepiej się nie rodzić.

KÅ‚opoty same sÄ… z rozumem.

I nad czym później się rozwodzić,

Gdy każdy wszystko wie i umie?

Warszawa, 15.06.2019