ostatniego wyboru
🔖Karol Chum: Przyjaciółki /377/
    🖨 Drukuj stronę z tym tekstem
UWAGA. Każdy tekst możesz udostępnić na portalu FACEBOOK: profilu, grupie lub stronie.
Tekst opublikowano dnia: 12/14/19.
Karol Chum
Przyjaciółki
Jesteśmy do siebie podobne.Lubimy przeglądać się w brązach.I w łanach lirycznych wrzosowiskZa myślą ulotną podążać.
W spojrzeniu nosimy zadumęNad światem, w pór drugiej połowie.A kiedy zanadto pochmurnie,Miękniemy jak kartka pod słowem.
Pragniemy wyzłocić wspomnieniaPo wiośnie i lecie zdyszanym.Ja w wierszu skrojonym ze wzruszeń,Ty w liściu co spadł rozszarpany.
Z tęsknotą patrzymy w obłoki,Gdzie ptaki się w drogę szykują.By chciały powracać to trzebaPozwolić im teraz odfrunąć.
Jeśteśmy do siebie podobne.W miłości, w starości - niestety.I choć nie kapryśne dziewczynki,To jednak pogodne kobiety.
Menton, 01.12.2018
Wszelkie prawa zastrzeżone!
Tylko teksty oznaczone symbolem ℗ stanowią teksty oficjalne,
ostateczne i jakie ukazały się drukiem tradycyjnym.
Teksty inne mogą podlegać dalszym zmianom lub korektom
przed ewentualnym ich opublikowaniem. Nie powinny być nigdzie kopiowane,
powielane i publikowane bez adnotacji "wersja nieoficjalna".
Powinny zawierać źródło pochodzenia, tj. stronę autorską www.chum.pl.
  Tekst zamieścił:
Karol Chum, dn. 12/14/19.
Tekst opublikowano dnia: 12/14/19.
Karol Chum
Przyjaciółki
Jesteśmy do siebie podobne.Lubimy przeglądać się w brązach.I w łanach lirycznych wrzosowiskZa myślą ulotną podążać.
W spojrzeniu nosimy zadumęNad światem, w pór drugiej połowie.A kiedy zanadto pochmurnie,Miękniemy jak kartka pod słowem.
Pragniemy wyzłocić wspomnieniaPo wiośnie i lecie zdyszanym.Ja w wierszu skrojonym ze wzruszeń,Ty w liściu co spadł rozszarpany.
Z tęsknotą patrzymy w obłoki,Gdzie ptaki się w drogę szykują.By chciały powracać to trzebaPozwolić im teraz odfrunąć.
Jeśteśmy do siebie podobne.W miłości, w starości - niestety.I choć nie kapryśne dziewczynki,To jednak pogodne kobiety.
Menton, 01.12.2018
Przyjaciółki
Jesteśmy do siebie podobne.
Lubimy przeglądać się w brązach.
I w Å‚anach lirycznych wrzosowisk
Za myślą ulotną podążać.
W spojrzeniu nosimy zadumÄ™
Nad światem, w pór drugiej połowie.
A kiedy zanadto pochmurnie,
Miękniemy jak kartka pod słowem.
Pragniemy wyzłocić wspomnienia
Po wiośnie i lecie zdyszanym.
Ja w wierszu skrojonym ze wzruszeń,
Ty w liściu co spadł rozszarpany.
Z tęsknotą patrzymy w obłoki,
Gdzie ptaki siÄ™ w drogÄ™ szykujÄ….
By chciały powracać to trzeba
Pozwolić im teraz odfrunąć.
Jeśteśmy do siebie podobne.
W miłości, w starości - niestety.
I choć nie kapryśne dziewczynki,
To jednak pogodne kobiety.
Menton, 01.12.2018
Tylko teksty oznaczone symbolem ℗ stanowią teksty oficjalne,
ostateczne i jakie ukazały się drukiem tradycyjnym.
Teksty inne mogą podlegać dalszym zmianom lub korektom
przed ewentualnym ich opublikowaniem. Nie powinny być nigdzie kopiowane,
powielane i publikowane bez adnotacji "wersja nieoficjalna".
Powinny zawierać źródło pochodzenia, tj. stronę autorską www.chum.pl.