ostatniego wyboru
🔖Karol Chum: Domy opuszczone /300/
🖨 Drukuj stronę z tym tekstem
UWAGA. Każdy tekst możesz udostępnić na portalu FACEBOOK: profilu, grupie lub stronie.
Tekst opublikowano dnia: 11/07/19.
Karol Chum
Domy opuszczone(...z Iwaszkiewicza)
Moje całe życie jest życiem zrozpaczonych domów.Domów opuszczonych, pożegnanych, strzaskanych.Jak gdyby doznawały bólu, kiedy fundamenty,uginając się pod ciężarem ludzkiego okrucieństwa,cegłą po cegle zapadały się w mroku zaniedbanych uczuć.
W moich snach wciąż chodzę po tym samym domu,przyćmionym jakby słońce doznało zaciemnienia.I szukam tych, których kochałem, a dojrzeć nikogo nie mogę,poza tymi ledwie, którzy też szukają swoich kochanych.Wtedy, gdy już zdaje się bliski odszukania,muszę ten dom opuścić w każdym ze snów z innego powodu.
Mam dom, żegnam się z domem, tracę dom.W rzeczywistości nie mam i nigdy nie miałem domu,chociaż tych, których pamiętliwie kocham,wciąż wypatruję na krzyżówkach dróg,w przydrożnych knajpachi w domach spokojnej starości,gdzie ostatecznie wszyscy umieramy tak samo.
To ostatni dom, jaki mi jeszcze pozostał.
Włocławek, 19.01.2013
Wszelkie prawa zastrzeżone!
Tylko teksty oznaczone symbolem ℗ stanowią teksty oficjalne,
ostateczne i jakie ukazały się drukiem tradycyjnym.
Teksty inne mogą podlegać dalszym zmianom lub korektom
przed ewentualnym ich opublikowaniem. Nie powinny być nigdzie kopiowane,
powielane i publikowane bez adnotacji "wersja nieoficjalna".
Powinny zawierać źródło pochodzenia, tj. stronę autorską www.chum.pl.
Tekst zamieścił:
Karol Chum, dn. 11/07/19.
Tekst opublikowano dnia: 11/07/19.
Karol Chum
Domy opuszczone(...z Iwaszkiewicza)
Moje całe życie jest życiem zrozpaczonych domów.Domów opuszczonych, pożegnanych, strzaskanych.Jak gdyby doznawały bólu, kiedy fundamenty,uginając się pod ciężarem ludzkiego okrucieństwa,cegłą po cegle zapadały się w mroku zaniedbanych uczuć.
W moich snach wciąż chodzę po tym samym domu,przyćmionym jakby słońce doznało zaciemnienia.I szukam tych, których kochałem, a dojrzeć nikogo nie mogę,poza tymi ledwie, którzy też szukają swoich kochanych.Wtedy, gdy już zdaje się bliski odszukania,muszę ten dom opuścić w każdym ze snów z innego powodu.
Mam dom, żegnam się z domem, tracę dom.W rzeczywistości nie mam i nigdy nie miałem domu,chociaż tych, których pamiętliwie kocham,wciąż wypatruję na krzyżówkach dróg,w przydrożnych knajpachi w domach spokojnej starości,gdzie ostatecznie wszyscy umieramy tak samo.
To ostatni dom, jaki mi jeszcze pozostał.
Włocławek, 19.01.2013
Domy opuszczone
(...z Iwaszkiewicza)
Moje całe życie jest życiem zrozpaczonych domów.
Domów opuszczonych, pożegnanych, strzaskanych.
Jak gdyby doznawały bólu, kiedy fundamenty,
uginając się pod ciężarem ludzkiego okrucieństwa,
cegłą po cegle zapadały się w mroku zaniedbanych uczuć.
W moich snach wciąż chodzę po tym samym domu,
przyćmionym jakby słońce doznało zaciemnienia.
I szukam tych, których kochałem, a dojrzeć nikogo nie mogę,
poza tymi ledwie, którzy też szukają swoich kochanych.
Wtedy, gdy już zdaje się bliski odszukania,
muszę ten dom opuścić w każdym ze snów z innego powodu.
Mam dom, żegnam się z domem, tracę dom.
W rzeczywistości nie mam i nigdy nie miałem domu,
chociaż tych, których pamiętliwie kocham,
wciąż wypatruję na krzyżówkach dróg,
w przydrożnych knajpach
i w domach spokojnej starości,
gdzie ostatecznie wszyscy umieramy tak samo.
To ostatni dom, jaki mi jeszcze pozostał.
Włocławek, 19.01.2013
Tylko teksty oznaczone symbolem ℗ stanowią teksty oficjalne,
ostateczne i jakie ukazały się drukiem tradycyjnym.
Teksty inne mogą podlegać dalszym zmianom lub korektom
przed ewentualnym ich opublikowaniem. Nie powinny być nigdzie kopiowane,
powielane i publikowane bez adnotacji "wersja nieoficjalna".
Powinny zawierać źródło pochodzenia, tj. stronę autorską www.chum.pl.