Tekst opublikowano dnia: 09/25/19.

Karol Chum

Zegary Salvadora

Kapie czas lawą, lejąc się w padół.

Leniwie spala ciężkie kalorie.

Sam sobie sterem, żaglem i majtkiem,

Który układa w peanach glorie.

Na nic nie zważa też jego miernik,

Który długości gładko miarkuje.

Jakże leniwie w werku swych trzewi

Zębatym kołem rytm wystukuje.

Spływa czas mazią swojej gęstości,

Bez prawa zwrotu w przeciwną stronę.

Dla niego nie ma żadnej litości.

Rytmy od zawsze są wyznaczone.

Płyną zegary, kapiącą formą

I zapisują przeszły, poznany.

Garstkę zaznaczą w zwojach papieru,

Resztę pokryją piaskowe łany.

Wśród zaś tej garstki on pozostanie -

Obraz, na którym zegary płyną.

Czas wciąż ucieka, biegnie w swym pędzie,

Mierzony ciągle stałą godziną.

Warszawa, 01.03.2017