Tekst opublikowano dnia: 10/13/19.

Karol Chum

Niekochane kobiety, odrzuceni mężczyźni

Niekochane kobiety nie uśmiechają się w piątek.

Nie zakreślą w kawiarni kilku serwetek kwiatami.

Nawet śmieszna fontanna, kolorowa kroplami,

Strugi swoje zabierze by nie zmoczyć im włosów.

Niekochanym kobietom dzieci płaczą zbyt często.

Auto błotem kałuży nowy płaszcz ubrudzi.

Ciężka torba w markecie znowu pęknie nie w porę

I wysypią się myśli zapomniane wieczorem.

Listy napiszą do przyjaciół lub matek.

Okularów nie zgubią, zamkną okno przed burzą.

Stare hasła przepiszą do najnowszych krzyżówek

I zjadając garść wiśni, będą tęsknić za latem.

Odrzuceni mężczyźni mają dalej do domów.

Nie wyleją herbaty, nie przydepną sznurówek.

Gestem sennym jak ptaki, wtulą głowę w ramiona.

Wszystkie schody policzÄ…, idÄ…c noga za nogÄ….

Odrzuceni mężczyźni znów przytyją za dużo.

Wieczór palce im sklei do pilota z plastiku,

Albo nocą bez krzyku gdzieś zapłacą za miłość

I obudzą się rankiem pod wołaniem budzików.

Zadumani i ważni zwiążą usta krawatem.

Strzepną pyłek z dmuchawca, który w płaszcz się wtulił.

I pomarzą, by wtopić w kawiarnianą witrynę

Błysk zrodzony wspomnieniem śnieżnobiałej koszuli.

Wrocław, 31.01.2016