ostatniego wyboru
🔖Karol Chum: Pani Miłości /163/
    🖨 Drukuj stronę z tym tekstem
UWAGA. Każdy tekst możesz udostępnić na portalu FACEBOOK: profilu, grupie lub stronie.
Tekst opublikowano dnia: 10/11/19.
Karol Chum
Pani Miłości
Słowa z ciszą wspólną drogą idą.Echo z marzeniami przycichło.Westchnienie miesza się z szarością.A czekanie jest pustką.
Pani Miłości ciągle podąża swoimi szlakami,Podając znienacka dłoń i uczucia,Lecz potem ciszą okrywa i pustką.Tak bawiąc się, mijają lata...
Echa już prawie nie słychać.Czas zaciera to, co było pięknem.Choć serce z bólu i tęsknoty jeszcze kwili,To lekarz czasu następną diagnozę stawia.
Zapominając – co życie niosło,Przeszłość zmienia swoje oblicze.Kocha – szanuje – tuli do siebie.I prosi o jedno: Pozostań ze mną na wieczność...
Wrocław, 07.07.2015
Wszelkie prawa zastrzeżone!
Tylko teksty oznaczone symbolem ℗ stanowią teksty oficjalne,
ostateczne i jakie ukazały się drukiem tradycyjnym.
Teksty inne mogą podlegać dalszym zmianom lub korektom
przed ewentualnym ich opublikowaniem. Nie powinny być nigdzie kopiowane,
powielane i publikowane bez adnotacji "wersja nieoficjalna".
Powinny zawierać źródło pochodzenia, tj. stronę autorską www.chum.pl.
  Tekst zamieścił:
Karol Chum, dn. 10/11/19.
Tekst opublikowano dnia: 10/11/19.
Karol Chum
Pani Miłości
Słowa z ciszą wspólną drogą idą.Echo z marzeniami przycichło.Westchnienie miesza się z szarością.A czekanie jest pustką.
Pani Miłości ciągle podąża swoimi szlakami,Podając znienacka dłoń i uczucia,Lecz potem ciszą okrywa i pustką.Tak bawiąc się, mijają lata...
Echa już prawie nie słychać.Czas zaciera to, co było pięknem.Choć serce z bólu i tęsknoty jeszcze kwili,To lekarz czasu następną diagnozę stawia.
Zapominając – co życie niosło,Przeszłość zmienia swoje oblicze.Kocha – szanuje – tuli do siebie.I prosi o jedno: Pozostań ze mną na wieczność...
Wrocław, 07.07.2015
Pani Miłości
Słowa z ciszą wspólną drogą idą.
Echo z marzeniami przycichło.
Westchnienie miesza się z szarością.
A czekanie jest pustkÄ….
Pani Miłości ciągle podąża swoimi szlakami,
Podając znienacka dłoń i uczucia,
Lecz potem ciszÄ… okrywa i pustkÄ….
Tak bawiÄ…c siÄ™, mijajÄ… lata...
Echa już prawie nie słychać.
Czas zaciera to, co było pięknem.
Choć serce z bólu i tęsknoty jeszcze kwili,
To lekarz czasu następną diagnozę stawia.
Zapominając – co życie niosło,
Przeszłość zmienia swoje oblicze.
Kocha – szanuje – tuli do siebie.
I prosi o jedno: Pozostań ze mną na wieczność...
Wrocław, 07.07.2015
Tylko teksty oznaczone symbolem ℗ stanowią teksty oficjalne,
ostateczne i jakie ukazały się drukiem tradycyjnym.
Teksty inne mogą podlegać dalszym zmianom lub korektom
przed ewentualnym ich opublikowaniem. Nie powinny być nigdzie kopiowane,
powielane i publikowane bez adnotacji "wersja nieoficjalna".
Powinny zawierać źródło pochodzenia, tj. stronę autorską www.chum.pl.