Tekst opublikowano dnia: 10/05/19.

Karol Chum

Pytania o miłość

Miłość... Czymże jest ta miłość?

Tym, co jest? Czy tym, co było?

Uniesieniem? Smutkiem? OdÄ…?

Przemijaniem? Trwaniem? TobÄ…?

Światłem mknącym pośród cieni?

Chwilą, która nas nie zmieni?

Może łąką? Polem? Lasem?

BzdurÄ…? ChmurÄ…? Deszczem? Czasem?

Słowem, jakie każde mówi,

Jak to jedno drugie lubi?

Może myślą pełną troski?

Może ścieżki paskiem wąskim?

SennÄ… zimÄ…, barwnÄ… wiosnÄ…,

Kiedy bzy i maki rosnÄ…?

/.../

Nie wiem. Powiem tobie szczerze.

W miłość wierzę i nie wierzę.

Przez nią cieszę się i płaczę.

Dumam, śpiewam, siedzę, skaczę.

Bajki jakieÅ› opowiadam.

Głupie wiersze z rymem składam.

Gdy rumienie siÄ™ na twarzy,

Ty mnie głaszczesz, za mnie marzysz.

CoÅ› w tym jest... Sam nie wiem, co to?

Czary wielkie, srebro, złoto.

Albo książka przeczytana

Tuż przed pracą, jeszcze z rana,

Kiedy słodko mrużysz oczy,

Jakby dzień miał cię zaskoczyć!

A ja żyję każdą nocą...

Po co? Nie wiem. Pewnie po coÅ›.

Dla tych kilku zdań dla ciebie.

Tak po prostu. Tak od siebie.

Tak by wszystko to się zdało,

Że miłości wciąż mi mało...

Zatem czymże jest ta miłość?

Coś w nas drga i coś ożyło.

Pląta umysł, wiąże ciało.

Nicią uczuć omotało

Tak, że ty i ja, i razem

Jednym będąc drogowskazem,

Brniemy z wielką mapą życia

Do wspólnego dusz odkrycia!

Wrocław, 17.06.2013